Εκδήλωση με θέμα «Ποιος οπλίζει το χέρι των εμπρηστών» διοργάνωσε η Τομεακή Οργάνωση Βόρειου Τομέα του ΚΚΕ, την Κυριακή 15 Οκτωβρίου, στο Κοινοτικό Κατάστημα Καπανδριτίου.
Η συμμετοχή ήταν μαζική και ο κόσμος έσπευσε να ενημερωθεί για τα αίτια των καταστροφικών πυρκαγιών, την πρόληψη, την αντιμετώπιση αλλά και τη διαχείριση των δασών και της γης προς όφελος του λαού. Ήταν έντονο το ενδιαφέρον και ο ομιλητής απάντησε σε αρκετές ερωτήσεις.
Η εκδήλωση άνοιξε με σύντομο χαιρετισμό του δημοτικού συμβούλου Ωρωπού της Λαϊκής Συσπείρωσης Μιχάλη Χασιώτη ο οποίος αφού τόνισε ότι τα μέλη και οι φίλοι του ΚΚΕ πρωτοστάτησαν κατά την διάρκεια της καταστροφικής πυρκαγιάς στην κατάσβεση μαζί με τους κατοίκους της περιοχής, το λόγο έδωσε στον κεντρικό ομιλητή της εκδήλωσης, Αντώνη Ραλλάτο, μέλος του τμήματος Αγροτικής Οικονομίας και της ομάδας Περιβάλλοντος της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ.
Μεταξύ άλλων, επισήμανε ότι για να δει κάνεις ολοκληρωμένα το ζήτημα των πυρκαγιών πρέπει να το αντιμετωπίσει στο πλαίσιο της πολιτικής χρήσεων γης και της εκάστοτε κυβερνητικής πολιτικής που υπηρετεί τους σχεδιασμούς κερδοφορίας των μονοπωλιακών ομίλων. Ακόμη ότι το ΚΚΕ προσπαθεί να αποκαλύψει την πραγματική αιτία και να προβάλει τη διέξοδο. Ανέφερε ότι δεν πρέπει η εργατική τάξη, τα λαϊκά στρωματά να συμβιβαστούν με τις καταστροφές από πυρκαγιές, πλημμύρες, σεισμούς γιατί η αντιμετώπιση τους θα ήταν διαφορετική αν η πρόληψη και η διαχείριση τους γινόταν στο πλαίσιο διαφορετικής οργάνωσης της κοινωνίας και οικονομίας, χωρίς μονοπώλια.
Επισήμανε επίσης ότι οι πυρκαγιές στην Ανατολική Αττική συνδέονται και με τους αστικούς σχεδιασμούς που βρίσκονται σε εξέλιξη και αξιοποιούν τις πυρκαγιές για την αλλαγή στην πράξη των χρήσεων, της συγκέντρωσης της γης και της έντασης του εμπορίου της.
Ανέφερε τις πρωτοβουλίες του ΚΚΕ πριν ακόμα αρχίσει η αντιπυρική περίοδος, για να αναδείξει τα προβλήματα και τις ελλείψεις σχετικά με την αντιπυρική προστασία, με παρεμβάσεις στη βουλή, στα περιφερειακά και δημοτικά συμβούλια, με περιοδείες στη δασική και πυροσβεστική υπηρεσία.
Χαρακτηριστικά αναφέρθηκε επίσης στην υποκρισία των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων και των εκάστοτε κυβερνήσεων, λέγοντας ότι «Ζούμε μια αντίφαση στην οποία από τη μια πραγματοποιούνται εκστρατείες με πολλά χρήματα από την κεντρική και τοπική διοίκηση με την συνεισφορά και επιχειρηματικών ομίλων στο όνομα της προστασίας του περιβάλλοντος και από την άλλη τα μονοπωλιακά συμφέροντα χρησιμοποιούν το περιβάλλον προς όφελος τους κι επιδιώκουν τη διεύρυνση των επιχειρηματικών τους επιδιώξεων σε αυτό. Όποια δράση γίνεται, δήθεν υπέρ της προστασίας του περιβάλλοντος, εντάσσεται στον επιχειρηματικό σχεδιασμό του κεφαλαίου. Αυτή είναι η φύση του Καπιταλιστικού συστήματος, όπου τα θυσιάζει όλα στο βωμό του κέρδους, παιδεία, υγεία και περιβάλλον, εκτός αν από την όποια "προστασία" θα αποκομίσει κέρδη».
Στη συνέχεια πρόσθεσε όπως «Το 65-70% των δασικών εκτάσεων της Ελλάδας είναι κρατική περιουσία που ποτέ δεν καταγράφηκε σε δασικούς χάρτες και στη μη καταγραμμένη κυρίως κρατική γη εντάθηκε το εμπόριο της γης και άλλαξαν χρήση και χαρακτήρα πάνω από 3 εκατομμύρια στρέμματα δασών και δασικών εκτάσεων. Ιδιαίτερα κατά το παρελθόν, τις πυρκαγιές τις χρησιμοποιούσαν για αποχαρακτηρισμό δασών, ενώ μετά τις πυρκαγιές εμφανίζονταν ανύπαρκτες ιδιοκτησίες σε δάση, που νομιμοποιήθηκαν»,
Παράλληλα ανέφερε πως «Το δάσος που καίγεται πρέπει να παραμένει δάσος, να μην αποχαρακτηρίζεται» και πρόσθεσε ότι «πολλές φορές έχουν παρουσιαστεί ως “τυχαίοι” οι εμπρησμοί, οι οποίοι μαζί με τα άγνωστα αίτια αποτελούν το 65% των αιτιών». Σημείωσέ ότι «το αποτέλεσμα των πυρκαγιών ήταν οι οικισμοί εκτός σχεδίου και τα χιλιάδες αυθαίρετά, η μη ύπαρξη οργανωμένης δόμησης στην Ανατολική Αττική αφού το κατασκευαστικό κεφάλαιο και οι κατασκευαστικές επιχειρήσεις αποτελούσαν για δεκαετίες την ατμομηχανή της καπιταλιστικής ανάπτυξης. Αυτός είναι ο Καπιταλισμός».
Τόνισε την θέση του ΚΚΕ ότι «ολοκληρωμένη διαχείριση και κοινωνική αξιοποίηση των δασών προϋποθέτει την κοινωνική ιδιοκτησία στη γη και στα δάση, με κεντρικό επιστημονικό σχεδιασμό και εργατικό έλεγχο και με κριτήριο την ικανοποίηση των διευρυμένων λαϊκών αναγκών κι όχι του κέρδους». Επισήμανε ότι «Αυτό μπορεί να γίνει ΜΟΝΟ στο πλαίσιο ενός άλλου δρόμου ανάπτυξης, με κατάργηση της καπιταλιστικής ιδιοκτησίας και εξουσίας, το δρόμο της εργατικής εξουσίας».
Κλείνοντας τόνισε ότι «η αντιμονοπωλιακή-αντικαπιταλιστική πάλη είναι αυτή που μπορεί να φέρει στην επιφάνεια την τοξικότητα της διαχείρισης της γης και του περιβάλλοντος και να ανοίξει τον δρόμο για ριζικές λύσεις υπέρ της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων» και ανέφερε πως «το λαϊκό κίνημα δυναμώνοντας τον αντιμονοπωλιακό αντικαπιταλιστικό προσανατολισμό του πρέπει να παλέψει μεταξύ άλλων για πλήρη και ουσιαστική καταγραφή των καμένων, ώστε να ανακηρυχθούν αναδασωτέα ανεξάρτητα από το ιδιοκτησιακό καθεστώς». Πρόσθεσε πως «Πρέπει να παρθούν μέτρα προστασίας από πλημμύρες, εκχερσώσεις, να αποζημιωθούν πλήρως οι πληγέντες και οι περιουσίες τους, να απαλλαγούν από ΕΝΦΙΑ κλπ φορολογικές υποχρεώσεις και πάγωμα δάνειων, να αλλάξει το σύστημα αντιπυρικής προστασίας με κύριο βάρος στην πρόληψη και την εξασφάλιση των αναγκαίων υποδομών μεσών και ανθρωπίνου δυναμικού. Ενίσχυση της πυροσβεστικής και δασικής υπηρεσίας κ.λ.π.» .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου