Οι δεκαετίες ’50 και του ’60 σημαδεύτηκαν με καθημερινές απεργίες και δυναμικές συγκρούσεις με την αστυνομία. Το κράτος, σε κάθε διαδήλωση θεωρούσε ότι έπρεπε να κατέβει η αστυνομία στου δρόμους, και να χτυπηθεί με τους απεργούς.
Ήταν η εποχή της ανοικοδόμησης και στο εργατικό τοπίο εμφανίστηκαν δυναμικά οι οικοδόμοι, οι οποίοι τον Δεκέμβριο του 1960 ξεκίνησαν μια μεγάλη απεργία.
Διεκδικούσαν δικαιώματα όπως καλύτερα μεροκάματα και ασφάλιση.
Οι κινητοποιήσεις τους έμειναν στην ιστορία λόγω της βιαιότατης καταστολής από την αστυνομία. Όμως και ο κόσμος της οικοδομής, δηλαδή τα αγροτόπαιδα που είχαν έρθει στην Αθήνα, δεν είχαν σκοπό απλά να ξυλοκοπούνται. Οι συγκρούσεις ήταν ομηρικές. Οι δρόμοι της πόλης μετατράπηκαν σε πεδίο μάχης και κατά τη διάρκεια των συγκρούσεων ξηλώθηκαν ακόμα και πεζοδρόμια. Με τις πέτρες οι διαδηλωτές απαντούσαν στις επιθέσεις των αστυνομικών.
Στις επιχειρήσεις συμμετείχε τότε και ο αστυνομικός διευθυντής Αθηνών, ο περιβόητος Αθανάσιος Ρακιντζής, ο οποίος έδωσε εντολή για πυροβολισμούς και για πρώτη φορά έγινε χρήση χημικών.
Διεκδικούσαν δικαιώματα όπως καλύτερα μεροκάματα και ασφάλιση.
Οι κινητοποιήσεις τους έμειναν στην ιστορία λόγω της βιαιότατης καταστολής από την αστυνομία. Όμως και ο κόσμος της οικοδομής, δηλαδή τα αγροτόπαιδα που είχαν έρθει στην Αθήνα, δεν είχαν σκοπό απλά να ξυλοκοπούνται. Οι συγκρούσεις ήταν ομηρικές. Οι δρόμοι της πόλης μετατράπηκαν σε πεδίο μάχης και κατά τη διάρκεια των συγκρούσεων ξηλώθηκαν ακόμα και πεζοδρόμια. Με τις πέτρες οι διαδηλωτές απαντούσαν στις επιθέσεις των αστυνομικών.
Στις επιχειρήσεις συμμετείχε τότε και ο αστυνομικός διευθυντής Αθηνών, ο περιβόητος Αθανάσιος Ρακιντζής, ο οποίος έδωσε εντολή για πυροβολισμούς και για πρώτη φορά έγινε χρήση χημικών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου