Μαζεύοντας κρίταμο στην άκρη του Ικάριου πελάγους

Υπάρχει κάτι σ’ αυτή τη θέα που κρύβουν οι πολλές πλαγιές της Ικαρίας, οι ντυμένες με ελαιόδεντρα και οι γυμνές, γεμάτες βράχια, κάτι που ακούγεται σαν κάλεσμα που επαναλαμβάνεται με την φωνή των τζιτζικιών. Πολλές φορές είναι η ηχώ του εαυτού μας που ζητάει το ραχάτι, έναν ρυθμό ανθρώπινο να ζήσει, και άλλες φορές είναι απλά η τραχιά ομορφιά του τοπίου και η απόκοσμη ησυχία, που την λησμονούμε εγκλωβισμένοι στο γκρίζο και τον θόρυβο. 

Πηγή/Διαβάστε τη συνέχεια : www.lifo.gr