Το μεγαλείο του Ζαμπέτα. Το τραγούδι, «Αυτοί που μένουν κι αυτοί που φεύγουν», το έγραψε ένας μετανάστης στις φάμπρικες. Ο Ζαμπέτας πήγε στο Μόναχο για να τον γνωρίσει και τον έκανε μεγάλο στιχουργό

«Αυτοί που φεύγουν κι αυτοί που μένουν» είναι οι μετανάστες που ζουν σκηνές αποχωρισμού σε σταθμούς τρένων και σε λιμάνια. Είναι αυτοί που αποχωρίζονται τους δικούς τους και αυτοί που στάθηκαν πίσω. Το τραγούδι γράφτηκε το 1970, είναι αυτοβιογραφικό και μιλά για τα βιώματα του στιχουργού Αλέξανδρου Καγιάντα.

Ο Αλέξανδρος Καγιάντας δεν ήταν μέλος του καλλιτεχνικού στερεώματος, αλλά ένας εργάτης σε γερμανικό εργοστάσιο. Με καταγωγή από τη Χίο, έφυγε στα 18 του μετανάστης στη Γερμανία και δουλέψε αρκετά χρόνια σε εργοστάσιο στο Μόναχο. Παράλληλα με την εργασία του έγραφε κείμενα για τη Βαυαρική Ραδιοφωνία, αλλά και στίχους τραγουδιών.

πηγή/διαβάστε περισσότερα: http://www.mixanitouxronou.gr