Facebook, Instagram, Viber και πολλοί άλλοι λόγοι για να μας δημιουργήσουν ανησυχία, άγχος, παρανοϊκούς ιδεασμούς, έλεγχο, ανασφάλεια και φυσικά να διαλύσουν τη προσωπική μας ζωή.
Η Αρχή του κακού:
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα με τη σειρά. Όταν τα social media μπήκαν στη ζωή μας όλοι υπήρξαμε συγκρατημένοι και επικριτικοί απέναντι τους μιλώντας για παραβίαση της ιδιωτικής μας ζωής, για τη λογική της κλειδαρότρυπας, για τον χαμένο χρόνο που περνάμε άσκοπα μπροστά από την οθόνη κτλ. Σύντομα όμως το σκηνικό άλλαξε καθώς ο υπολογιστής αντικαταστάθηκε από τα έξυπνα κινητά κι έτσι η χρήση των social media απλοποιήθηκε και απέκτησε μια χροιά αναγκαιότητας για το καθένα μας διασκεδάζοντας με τις selfie φωτογραφίες, ανεβάζοντας τη κάθε μας προσωπική στιγμή σε φωτογραφικά καρέ κτλ.
Πολύ σύντομα οι φωτογραφίες που θα ανέβαιναν στα social media έπρεπε να είναι ιδιαίτερα προσεγμένες με σκοπό τα περισσότερα likes, κάνοντας τον καθένα από εμάς να αισθάνεται ένας μικρός star στο μικρόκοσμο του, ανατροφοδοτώντας έτσι το συλλογικό μας ναρκισσισμό και μπαίνοντας σε ένα διαρκή αγώνα κατάκτησης όλο και περισσότερων θαυμαστών και ακολούθων.
Όσο όμως αυξάνονταν οι φίλοι, οι ακόλουθοι και οι επαφές μαζί τους αυξάνονταν και οι πειρασμοί. Ωραίος αυτός που μου έκανε like, δές ποιός μου έστειλε προσωπικό μήνυμα, να κάνω φίλη εκείνη που μου άρεσε στη καφετέρια και για να μη τα πολυλογούμε σύντομα τα social media εκτός από κοινωνική δικτύωση άρχισαν να προσφέρουν και τη δυνατότητα γνωριμιών με πληθώρα ατόμων καθημερινά και ακριβώς λόγω της πολύ εύκολης χρήσης τους ο καθένας απέκτησε τη δυνατότητα αλλά και τη χαρά να μπορεί να συνομιλεί -ακόμη- και ταυτοχρόνως με ανθρώπους που ίσως και να μη χρειαστεί ποτέ να γνωρίσει και που πολύ εύκολα μπορεί ανά πάσα στιγμή να απομακρύνει από τις επαφές του κι έτσι ούτε γάτα ούτε ζημιά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου