«Μετά την Κατοχή, ως νέοι αναζητούσαμε εργασιακή απασχόληση. Ημασταν πέντε αδέρφια, ο πατέρας μας επιπλοποιός, βγάζαμε ίσα ίσα τα προς το ζην. Ο μεγάλος αδελφός μου ο Γιάννης έπιασε δουλειά στο λογιστήριο μιας εταιρείας πλαστικών, ως απόφοιτος Ανωτάτης Εμπορικής, και είδε την ανάπτυξη που είχε ο κλάδος. Τα πλαστικά αντικείμενα καθημερινής χρήσης ήταν τότε πρωτόγνωρα για εμάς. Τότε “έπεσε” η ιδέα να ξεκινήσουμε μια βιοτεχνία πλαστικών παιχνιδιών».
Κάπως έτσι ξεκίνησε η ιστορία της Joy-Toy, μιας από τις πιο επιτυχημένες εταιρείες παραγωγής παιχνιδιών, που μπήκε σε κάθε ελληνικό σπίτι μέχρι και τα μέσα της δεκαετίας του ’90 με τα διάσημα αυτοκινητάκια της. Από το μπαλκόνι του σπιτιού του στην Πεύκη, ο 88χρονος σήμερα Λευτέρης Βιδάλης (πλέον ο μόνος εν ζωή από τα τρία αδέλφια που δημιούργησαν την εταιρεία) διηγείται με αξιοθαύμαστη λεπτομέρεια πώς τρεις άνθρωποι ξεκίνησαν με μια ιδέα από ένα υπόγειο στην Κυψέλη, έφθασαν να δημιουργήσουν εργοστάσιο και πώς αργότερα ακολούθησαν την πτωτική πορεία της υπόλοιπης ελληνικής παιχνιδοβιομηχανίας.
Πηγή/Διαβάστε τη συνέχεια : http://www.kathimerini.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου