Κάποτε ήμασταν κι εμείς παιδάκια και παίζαμε με παιχνίδια, που την εποχή εκείνη ήταν αν μή τί άλλο πρωτοποριακά και ποιοτικά. Κάποια παιχνίδια ίσως και να τα έχεις κρατήσει και σε πιάνει μια νοσταλγία και μια μελαγχολία κάθε φορά, που τα βλέπεις στην αποθήκη, πεταμένα και σκονισμένα σε ένα χαρτόκουτο. Λυπάσαι, που τα βλέπεις έτσι, γιατί ήταν παιχνίδια, που έκαναν το μυαλό μας να δουλεύει, διέγειραν τη φαντασία μας, αναδείκνυαν τις ικανότητές μας και πάνω απ’όλα; Μας διασκέδαζαν.
Πηγή/Διαβάστε περισσότερα:https://www.tilestwra.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου