Όταν η Αθήνα μέτρησε νεκρούς για μια μετάφραση

Τα γλωσσικά ζητήματα μπορεί να μοιάζουν κατά περιόδους ως ζητήματα για τσακωμούς μεταξύ των διανοουμένων ή από το 1975 και μετά ως ζητήματα σε πολύ πλάγιες στήλες εφημερίδων. Παρόλα αυτά, ειδικά όταν τα γλωσσικά συνδέονται με εθνικά ή θρησκευτικά ζητήματα, δημιουργούν έντονες πολιτικές συγκρούσεις που δεν είναι απίθανο να γίνουν και αιματηρές. Κάτι τέτοιο συνέβη και με τα Ευαγγελικά ή Ευαγγελιακά.

Η ελληνική γλωσσική κοινότητα βρέθηκε, και εν μέρει βρίσκεται ακόμα, σε μια κατάσταση ακραίων συγκρούσεων λόγω του Γλωσσικού Ζητήματος, της σύγκρουσης δηλαδή για το ποια ποικιλία (την τελευταία περίοδο 'καθαρεύουσα' ή δημοτική΄) πρέπει να επικρατήσει ως επίσημη γλώσσα του κράτους και ως γλώσσα των τεχνών, των επιστημών και της εκπαίδευσης. Στα τέλη του 19ου αιώνα η κατάσταση οξύνεται όλο και περισσότερο (το 1888 εκδίδεται το 'Ταξίδι μου' του πιο γνωστού δημοτικιστή της εποχής Γιάννη Ψυχάρη), ενώ η συντριβή της Ελλάδας στον πόλεμο του 1897 έχει οξύνει τα εθνικιστικά ένστικτα του ταπεινωμένου ελληνικού λαού.
Πηγή/Διαβάστε τη συνέχεια :  https://www.oneman.gr