Το ξαφνικό και άδοξο τέλος του Χρήστου Νέγκα

«Θυμάμαι στιγμές με τον πατέρα μου. Εγώ πήγα σχολείο, με διάβαζε ο μπαμπάς μου, με έμαθε να διαβάζω. Μέχρι τα 7 περίπου πιστεύεις ότι ο μπαμπάς σου είναι Σούπερμαν, πιστεύεις ότι είναι άτρωτος, δεν τον έχεις απομυθοποιήσει ακόμα. Το πιο βαρύ κομμάτι στο δικό μου πένθος είναι ότι είναι κάτι που οι άλλοι ήξεραν. Ήταν θέμα συζήτησης, με έδειχναν με το δάχτυλο και καταλάβαινα ότι έλεγαν για το πένθος μου».
Πηγή/Διαβάστε περισσότερα:https://www.newsbeast.gr