Φεύγοντας από τη Νάξο για την Αμοργό
και γνωρίζοντας ότι θα είχα μόλις τρία βράδια μπροστά μου, θα
προσπαθούσα να ανακαλύψω το νησί όσο περισσότερο γινόταν.
Το πλοίο φθάνει το απόγευμα στα Κατάπολα και κατευθύνομαι αμέσως προς το νότιο κομμάτι του νησιού, το πιο άγριο. Ο δρόμος, παράλληλα με τον γκρεμό και κάτω το απέραντο γαλάζιο.
Φθάνω στην Αγία Παρασκευή και πάω για μια γρήγορη βουτιά αργά το απόγευμα στην Καλοταρίτισσα, με τα κρυστάλλινα νερά, έχοντας απέναντι την Γραμβούσα. Προηγουμένως είχα κάνει μια γρήγορη στάση στο Λίβερο και περπατώντας ένα κατηφορικό μονοπάτι, αντικρίζω το μοναδικό ναυάγιο Ολυμπία, ένα πλοίο αφημένο στο χρόνο και στη σκουριά της θάλασσας, μπροστά στην παραλία. Διαβαστε περισσοτερα:εδω
Το πλοίο φθάνει το απόγευμα στα Κατάπολα και κατευθύνομαι αμέσως προς το νότιο κομμάτι του νησιού, το πιο άγριο. Ο δρόμος, παράλληλα με τον γκρεμό και κάτω το απέραντο γαλάζιο.
Φθάνω στην Αγία Παρασκευή και πάω για μια γρήγορη βουτιά αργά το απόγευμα στην Καλοταρίτισσα, με τα κρυστάλλινα νερά, έχοντας απέναντι την Γραμβούσα. Προηγουμένως είχα κάνει μια γρήγορη στάση στο Λίβερο και περπατώντας ένα κατηφορικό μονοπάτι, αντικρίζω το μοναδικό ναυάγιο Ολυμπία, ένα πλοίο αφημένο στο χρόνο και στη σκουριά της θάλασσας, μπροστά στην παραλία. Διαβαστε περισσοτερα:εδω
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου